Yöre Efsanesine Göre...
“Biz buralarda deriz ki... Denizin kenarında böyle delikli, içi oyuk taş bulursan sakın atma... O taş, yârine kavuşamayan iki gönülün hatırasıdır.”
Eskiden bu sahillerde, birbirini çok seven ama bir türlü kavuşamayan iki genç varmış. Kız kayalıkta yaşarmış, oğlan da denizin öte yakasında. Her gün birbirlerine bakar, ama rüzgârla haberleşirlermiş.
Bir gün, o çocuk bir söz vermiş kıza:
“Bir gün dalgaları geçer, sana kalbimi getiririm” demiş.
Ama fırtına çıkmış... çocuk dönememiş. Kız da kayalıklarda her gün onun gelişini beklemiş.
Bekleye bekleye gözyaşları kayaya işlemiş. Zamanla o taş, işte böyle delik deşik olmuş.
Taşın üzerindeki her oyuk, bir bekleyişmiş.
Ama derler ki… bu taş, bir gün doğru kişiye ulaşırsa o iki gönül yeniden buluşurmuş.
Ve taşı alan kişi, içindeki eksikliği tamamlayacak kişiyi bir gün mutlaka bulurmuş.